Ölümün varlığını bile bile ölüme inat yaşayan insanoğlu bir an sadece anlardan oluşan ekseri zaman birimlerinde yüzüne tokat gibi çarpan ölümün soğuk nefesini hatırlar...
Ve yine yaşam devam eder ...
Hatıralar beynimize kazılmış, soğuk fotoğraf kareleri elimizde bakakalırız gidenin ardından ...
Ve yine yaşam devam eder ...
Sanki hiç bizim kapımızı çalmayacak, sanki hiç gözpınarlarımız bu nedenle dolmayacakmış gibi gelir yaşarız inadına. Ta ki o ana dek. Ölüm Allah'ın emri der, teselli buluruz.
Ve yine yaşam devam eder ...
Biliyorum hepiniz aynen benim gibi bir an duraladınız. Ben de aşağıdaki dizeleri mail kutumda gördüğümde aynen sizin gibi kaldım bir süre. Ne diyeceğimi nasıl davranmam gerektiğini bilemeden. Hani bir şarkıda diyor ya '' Tarifsiz kederler içindeyim'' aynen öyle. O kendini biliyor, ben ismini söylemeyeceğim. Kardeşim, önünde kimileri için bir ömür uzunluğunda günler, aylar, kimbilir belki de yıllar var. Sil aklından, ruhundan bu korkuları ve anı yaşa. Kaliteli yaşadığınız her güzel an, sana bir armağan. Tadını çıkar ...
Onun soğuk nefesini düşünürken...
Yarım kalmış heceler dudağımda,
Duymak istediğim sözcükler kulağımda,
Sarılmak istediğim kollar uzağımda,
Dinleyeceğim müziğin tınıları yazılmamış olmasın daha...
Toplayacağım binlerce çiçek kırlarda,
Okuyacağım sayfalarca kitap raflarda,
Öreceğim yeleklerin modelleri belli torunlarıma,
Tadacağım yemekler pişirilmemiş bile daha...
Sevgimi anlatacağım insanlar uzaklarımda,
Koşacağım sevinçler var ufuklarımda,
Yazacağım mektuplar, şiirler hep aklımda,
Yürüyeceğim yollar var bu dünyada daha...
Her şey için geç olmadan göçüp gitmek korkum,
Hayallerimi benimle gerçekleştirmeden yitmek,
Ardımda güzel izler bırakamadan bitmek,
Yarım kalmış yığınla yaşanacak güzellik var hala...
Dileyeceğim özürler, öpeceğim gülen yüzler,
Akıtacak gözyaşları var pınarlarımda.
Yüzülecek denizler, dinlenecek dertler,
Paylaşacak koca bir ömrüm olmalı kadere yazılı daha...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder