Çarşamba, Nisan 25

İşte mamalar !





Evet biliyorum , duyuyorum hani bu bir yemek blogu idi diyorsunuz. İşte size son yaptıklarımdan bir demet. İlki son dakika makarnası, evde kalan boyca uzun makarnaları karıstırarak haslıyorsunuz. Diğer yanda çiğ kremaya göz kararı beyaz biber ve mısır ilavesi ile bir sos hazırlıyor ve üzerini kurutulmus domatesler ile süslüyorsunuz. İtiraf edeyim görüntü de lezzet de iyiydi.


Ben cocukken annem paskalya çöreğini sıklıkla yapardı. Gecenlerde özenip tekrar yaptık. (birlikte)


Ata (yeğenim) için haftada bir pasta yapıyorum. Bunlar da onlardan birkaçı ...


Yankı !



Ailemize yeni bir yiğit katıldı. İsmi YANKI! Allah analı babalı büyütsün meleğimizi ...

Aslında nereden başlayacağımı bir türlü bilemedim. Beni yakından tanıyanlar kızkardeşim hamile olduğu için Ata'ya kardeş geldi zannedebilirler, bununla birlikte yine beni yakından tanıyanlar aile dediğimde çekirdek ailemden hiç de ayrı olmayan yıllardır iyi günde kötü günde birbirinden ayrılmayan ve her geçen gün YANKI gibi bebeklerin katılımı ile daha da büyüyen ailemden bahsettiğimi anlarlar. Bu ailemi size zaman içinde mutlaka tanıtacağım. Şimdilik sadece Gülay'ın doğumgününde aileyi birarada gösteren bir fotoğrafla yetinmenizi isteyeceğim. Yankı ,Yankı'nın bahtiyar Anne ve Babası, Büyük Ailemiz (eksiklerimiz var bu fotoğraf da ama zamanla onları da tanıtyacaksınız ne de olsa)


Pazar, Nisan 22

Zuzu Amerika'da




2006 yılının büyük bir bölümünü, yarısından fazlasını diyebilirim Amerika'da geçirdim. Son çeyrek de yanımda Zuzu da vardı. Arkadaşım, sırdaşım, dert ortağım, kardeşim, dostum, Zuzu... 2006 yılının son günlerinde döndük Türkiye'ye. Amerika' da aynı evi paylaşan biz Türkiye de farklı evlerde yaşasak da günün çoğunu birlikte geçirdik. Zaman zaman tamamını. Ve şimdi Zuzu beni bırakıp Amerika'ya döndü. Uzunca bir süre de dönmeyecek. Ben onu çok özledim bile.


Cuma, Nisan 20

Yoğun istek üzerine



Bir yaz günü aile efradımla çarşı pazar dolaşmaktan bitik, açlıktan da sefil bir halde sevgili arkadaşım Güzin'in evindeki yemek davetine hasıl oluyorum. Ana yemek : Hamsili Pilav

Beynimde binbir düşünce hamsi ve pilav ile ilgili, bazılarınızın ekşi yüz ifadesi ben de kat be kat mevcut. Herneyse uzatmayayım dert yanıp duruyorum kendi kendime ve de diyorum ki inşallah başka yiyecek bir şeyler de vardır da aç kalmam. Zaten çok açım yani açlıktan bayılmam demek daha doğru. Gülin' cim orada (Güzinin'in kardeşi haliyle) Hülya'cım orada tabii. Gülay sen de orada mıydın ? Bak ben hatırlayamadım şimdi. Sen olmadan olmazdı gerçi ama ? Allah Allah eh demiştim size yaş yolun yarısını az geçkin diye. Gülay cım oradadır eminim.


Neyse efendim... Güleç yüzleri ile beni karşıladılar. Önce cerezlerimiz, soğuk içeceklerimiz, sohbet inanılmaz keyifli. Güzin bizi sofraya davet etti. OOOOOO... Manzara tek kelime ile muhteşem... Mezeler, salatalar. Demek ki aç kalmayacağız diyorum kendi kendime. Hamsili Pilav da masaya sunuldu. Yalnız kek formatında. Görüntü ilginç kek kalıbında fırınlanmış, kek dilimleri şeklinde servis ediliyor. ''Güzin'cim ince bir dilim rica edeyim lütfen !'' Hımmm. Mımmmmm. Hııııııımmmmmmmmmmmm. Enfes '' Güzin'cim bir dilim daha alabilir miyim ?''

İnanılmaz bir lezzet. Anlatılır gibi değil. İşte hayatıma hamsili pilavın girişi bu şekilde oldu ve çok geçmeden ben de ilk denemeyi gerçekleştirdim. Ailece çok beğendik ve davet sofralarımızdan da eksik etmedik.


Güzin in evindeki ilk dilime ait lezzeti tam olarak yakalayamasam da bu konuda iddialıyım. Gerek görüntü gerek lezzet olarak bence eşsiz bir yemek. Ve yoğun istek üzerine son hamsili pilavımın pişmeden evvel ki görüntüleri sizinle.


Şunu belirtmekte yarar görüyorum, ncafe adı ile müstesna bir yemek bloğu. Fakat ben uzun uzun tarifler veremeyeceğim size. Sadece fotoğraflarını, hikayelerini ve de varsa benim için o yemeği, tatlıyı farklı kılan size aktarmak istediğim tüyoları paylaşacağım.

Perşembe, Nisan 19

Bir daha olmasın lütfen


Çaresizlik, korku ve daha adını bile bilemediğiniz, tarif edemediğiniz bir yığın duygu...


Bebeğimiz bu sabah 11:30 da ameliyat oldu. 4 yaşında bir çocuğun sizden alınıp ameliyat önlüğü içinde götürülüşünü izlerken sadece gözleriniz birşeyler söylüyor, sesiniz çıkmıyor. Eminim bizden önce bizim yaşadığımız saatlerde ve bizden sonra binlerce çocuk bunu yaşadı, yaşıyor yaşayacak. Allah'ım hepsini koru...

Çarşamba, Nisan 18

İzmir Hatıraları

Asansör

İzmir Hatıraları

Kordon

Deniz ...
Ben...
İzmir 'de bahar ...










Son zamanlarda çektiğim en güzel fotoğraflardan biri olduğunu düşündüğüm bu fotoğrafla merhaba demek istedim.
Umarım bu deneyim beni ve sizi mutlu eder ...