Hüzünlüyüm İşte

Ben de bilmiyorum neden ? İçimde hüzne dair sıcak hisler. Gün geceye dönerken öyle bir dalıverdim. Ne yapsam, neyi paylaşsam sizinle diye düşünürken de bir yandan hüzünden divane olduğumuz ama bir yandan da o hüznü yaşamaktan mutlu bir an geldi gözümün önüne. 2006 yılının son ayları, NJ de, seyretmeye doyamadığımız bir filmin CD sini izleyeceğiz. Un helvası da yapmışız tatlı olarak. Aman ne keyif. Gözler ağlamaktan şişmiş bir yandan bu beşinci izleyişim ağlamam herhalde diyorum, bir yandan içimi çeke çeke ağlıyorum. Öte yandan damağımda enfes bir tat. Neden sonra farkettik ki , filmi izleyenler bilir bir ölüm ile noktalanır ve biz de helva kavuruyoruz ölenin ardından. Veeeee sevdiğimiz, bildiğimiz herkese bu filmi izlettirdik gözyaşları içinde, yanında helva da cabası. İşte o günlerden karelere yansımış hatıralar. AAA küçük bir detayı atlamayayım. Helvayı yapan ben değilim Zerrincik. Çok güzel yapıyor inanın...