Maalesef bu öğüdü tutamayanlardan biriyim. Hayatımın hiçbir evresinde olduğum gibi görünemedim. Her daim güçlü, her daim ayakları sağlam basan biri olmam gerekti. Bu nedenle de ne olursa olsun zayıflığımı, üzüntümü, sıkıntımı yansıtmadım ve sakladım. Hatta adım ''Bayan Gandi''den tutun da nelere çıktı neler. Eh bugün böyle. Canım bir sıkkın ki sormayın. Olduğum gibi görünemeyince de herkes dertli, zavallı oldu karşımda. Ah...Haftasonu bir fuara katılmak üzere Paris'teydim. Allah'tan her köşe başında bir Paul vardı da o koşturmaca da aç kalmadım. Ve de fıstıklı makarona doydum.
Otel odamdan Eyfel ... Bu sefer bu kadar yaklaştım...
Bilmem bu kareyi niye çektim. Belki de o esnadaki beni yansıttığı için...
Sevgiyle ...
1 yorum:
Çünkü biz sizi hep güçlü görmeye alıştık, ve bundan sonrada hep güçlü olmak zorundasınız, çektiğiniz o kare de bence sizin ancak anlık hissettiklerinizi yansıtabilir, tümüyle siz olamazsınız. Hani karşınızda ki herkesin dertli herkesin sıkıntılı olmasının nedeni beklide size sığınmak istemeleridir, gücünüzden, deneyimlerinizden azda olsa pay kapabilme telaşlarıdır. En azından ben öle hissediyorum kendim adıma…
Yorum Gönder