Çocukluğumuzun Gazozları ...

Hiç gazoz almak için para biriktirdiniz mi ? Ya hiç gazozu leblebi tozu ile içtiniz mi? Peki elinizden almasın ve ben de istiyorum ağlamasını duymamak için kardeşinizden saklanarak gazoz içmenin keyfine vardınız mı ? Hiç gazoz kapağı topladınız mı ?

Ne kadar kıymetliydi gazoz bizim çocukluğumuzda ! Ve ne kadar lezzetliydi. İşte o unuttuğum lezzeti sanki bir kez daha tattım. Nerede biliyor musunuz ? Denizli'de... Denizli'nin meşhur bir ZAFER GAZOZU varmış. Bu gidişimde öğrendim. Eğer yolunuz düşerse mutlaka sorun ve deneyin; benim gibi çocukluğunuza dönmek isterseniz eğer.

Ayrıca, hernekadar Vali Bey'in yapacağı ziyaret nedeniyle yapılan temizlik dolayısı ile tamamını gezememiş olsam da Etnografya müzesine mutlaka uğrayın derim. Denizli Sancağı'nı görmek dahi sizin için yeterince anlamlı olacaktır. Sevgilerimle,

İyi ki Varsınız !!!

Sizler iyi ki varsınız ...
Ve herbiriniz;
Gözlerimde bir renk, kulaklarımda bir ses ve içimde bir nefes olarak kalacaksınız..

Unutmadan ! Bu yaşın şiiri sizler için Enis Behiç Kocayürek'ten. Hakikaten koca bir yürek ve o yüreğe sağlık ki içimden geçenlere tercüman oldu.

Sevgiler,

Haftasonu Bereketi

Buhaftasonu başsağlığı için gelecek misafirlerimize ikram etmek üzere Çilekli bir pasta ve ay kurabiyeleri yaptım. Lise yıllarında çilekli pasta için şiir bile yazmıştık bir arkadaşımla o kadar severim yani. Hafif ve lezzetli bir pasta olmuştu.

Ay kurabiyelerinin tarifini Sana'nın kitapçığından aldım. İçinde kuru kayısı ve damla çikolata var. Ev halkı onları da beğendi. Bana kalırsa biraz daha küçük olurlarsa daha güzel olabilirdi.
İşte kareler...

Amerika'da Bu Kez ...

Son derece hızlı ve yoğun bir Amerika programı daha geride kaldı. Bu kez Türk restaurantları ağırlıklı bir programım vardı.
Orlando, FL Bosphorus
Carlstadt, NJ Hünkar
Brooklyn, NY Liman
Manhattan, NY Zeytin

Bu gördüğünüz kareler adıgeçen restaurantlarda yenilen enfes yiyeceklere ait. Yalnız, itiraf etmem gerekir ise gerçekten güzel bir Creme Brulee si olan bir fransız restaurantın da ağırlandığımızı da atlamamam gerek. Ortamı ve manzarası yemekleri kadar güzel bu restaurant da mutlaka güneş batımını izlemeli. Eğer yolunuz düşerse;

Edgewater, NJ Le Jardin


Le Jardin'den Washington Bridge ve Baltalimanı Oba Cafe'den Boğaziçi Köprüsü
Sizce Hangisi Daha ???


Bu da Orlando'da katıldığımız fuarda sergilenen mozaiklerden biri. Ne kadar sahici değil mi ?

Ben yine de kuracağım o sofrayı sanki ''O'' varmış gibi...

Amcamın ilk ziyaretçilerinden biri :)


Uzun süren bir ayrılığın sonunda yeniden bilgisayarımın başında blog dostlarını ziyaret etmekten ve kendi bloğumu güncelleyebilmekten mutluyum. Özlemişim... Hayatın değişmez gerçeklerinden biri ve an acısı belki de ölüm. Ölüm gerçeğine rağmen yaşıyoruz. Ne kadar yakınımıza gelirse o denli canımızı yakıyor ama yine de yaşamaya devam ediyoruz. Geçtiğimiz haftalarda bu acıyı son derece derinden yaşadım. Hala inanamıyorum. Bazen gülüyorum, kahkaha attığım da oluyor; düşünüyorum, çalışıyorum pek çok şeyden zevk alıyorum ama bazen birden aklıma geliyor, inanamıyorum. Bu gerçeği değiştirmem imkansız. Onu özleyeceğim... Hepimiz hala telefonunu çaldırıyor ve cevaplamasını bekliyoruz ama nafile. Evine gittiğimizde sanki üst katın merdivenlerinden inecek ve hadi mangalı yaktım diyecek diye bekliyoruz ama o da mümkün değil. Asıl Çanakkale de anlayacağız artık bizimle olmadığını. Ben yine de kuracağım o sofrayı sanki o varmış gibi...